Gdzie wtedy był Bóg?

Pewien człowiek miał sen. Śniło mu się, że spaceruje po plaży z Jezusem. A na niebie, jak na ekranie, ukazywały się szybko wszystkie dni jego życia.

Po każdym z minionych dni zostawały na piasku dwa ślady stóp,  jeden należący do niego, a drugi do Pana. Czasem jednak widniał tylko jeden ślad. Zauważył, że zdarzało się to w najgorszych i najsmutniejszych momentach jego życia.

Bardzo go to zaniepokoiło i zapytał o to Pana. „Panie, obiecałeś mi, że będziesz razem ze mną przez wszystkie dni mojej ziemskiej wędrówki. Dlaczego więc opuściłeś mnie w najtrudniejszych chwilach mojego życia?”

A Pan odpowiedział: „Moje dziecko, wiesz że cię kocham i nigdy bym cię nie opuścił. A w te dni, gdy widziałeś tylko pojedynczy ślad, ja sam nosiłem ciebie!”

Powyższa ilustracja przypisywana jest Mary Stevenson. Ale Biblia daje wiele dowodów na to, że Bóg jest zawsze ze swoimi dziećmi i nigdy ich nie opuści.

„Oto oczy Pana nad tymi, którzy się Go boją, nad tymi, co ufają Jego łasce” (Ps 33,18).

„Choćby mnie opuścili ojciec mój i matka, to jednak Pan mnie przygarnie.” (Ps 27,10)

„Nie uratuje króla liczne wojsko ani wojownika nie ocali wielka siła. W koniu zwodniczy ratunek i mimo wielkiej swej siły nie umknie. Oto oczy Pana nad tymi, którzy się Go boją, nad tymi, co ufają Jego łasce, aby ocalił ich życie od śmierci i żywił ich w czasie głodu. Dusza nasza wyczekuje Pana, On jest naszą pomocą i tarczą.” (Ps 33,16-120).

„Oczy Pana zwrócone są ku sprawiedliwym, a Jego uszy na ich wołanie.” (Ps 34,16)

„Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie; osłonię go, bo uznał moje imię. Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham i będę z nim w utrapieniu” (91,14-15).

„Wam bowiem z łaski dane jest to dla Chrystusa: nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć” (Flp 1,29).

„A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20).

Scroll to top